Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009

λοβ γκέιμς


Η διαφορά τούτης της κυβέρνησης από την προηγούμενη είναι η ευρωπαϊκού τύπου ευγένεια. Δηλαδή το προβάδισμα στην υποκρισία.

Τώρα πια, πριν την πρωκτική ανασκολόπιση, προηγείται η προειδοποίηση -εν είδει ιονεσκικής διαβούλευσης- τύπου "με βοηθάτε να σας τον ακουμπήσω;".

Γίνεται έτσι διασκεδαστικά προφανές, πως μοναδική εναπομείνασα κληρονομιά από τον πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού στα ανήλικα μυαλά του λαού με το σπέσιαλ dna -διαποτισμένη από την ξινίλα του εκσυγχρονισμού και το αφρόλουτρο στα ευκοίλια σκατά της λεβεντομαλακίας του "λαϊκού πασόκ"- είναι αυτή, που καθώς ξεθωριάζει στα μυωπικά μάτια του τελευταίου αισιόδοξου κορόιδου, επανέρχεται αυτιστικά και συμπυκνώνεται στον ύμνο της ψωροκώσταινας "η φτώχεια (βλέπε πτώχευση) θέλει καλοπέραση".

Οπότε η διαφορά με την προηγούμενη διακυβέρνηση γίνεται όλο και απλούστερη: πριν, είχαμε μια γκόμενα που κοιμόταν με όλους για τα λεφτά και έσφιγγε με το ένα χέρι το πέον, τόσο σφιχτά όσο με το άλλο κρατούσε το μάτσο τα ευρά.

Τώρα έχουμε μια εξίσου ψωλοτσακίστρα, μόνο που πιάνει τα ευρά με τα δόντια που κρύβει στην κωλοτρυπίδα (στην οποία κωλοτρυπίδα έχει κάνει πλαστική για λεύκανση) και το πέον με τη χαρτοπετσέτα.

mary millington talks dirty


n'joy