Η λαϊκή σοφία -που αρκετές φορές πάντως δεν ξέρει τι της γίνεται- λέει πως ο έρωτας και ο βήχας δεν κρύβονται. Υποτίθεται ότι και το χρήμα παρομοίως, αλλά αυτό πάει αντάμα με τη βλακεία. Όχι το χρήμα. Το να μην μπορείς να κρύψεις το χρήμα. Όλα κρύβονται. Εκτός από το βήχα όταν παρευρίσκεσαι σε κουλτουριάρικη θεατρική παράσταση και προσπαθείς να μη... βήξεις. Ό,τι μα ό,τι κι αν σκαρφιστείς δεν πιάνει. Σάλιο, νερό, ξεροβηχαλάκι διακριτικό, αλλεπάλληλες καταπόσεις.. όλα αναποτελεσματικά. Και μέσα στην απόλυτη ησυχία ξεχωρίζεις ως ο ενοχλητικός μαλάκας. Ο έρωτας και ο βήχας εξασφαλίζουν επίσης και πλούσια ανταλλαγή μικροβίων. Στην περίπτωση του έρωτα, ο χείμαρρος ορμονών (και η κατακλυσμιαία δύναμη της καύλας) σου εξασφαλίζουν ανοσία. Στην περίπτωση του βήχα, γίνεσαι βιαίως, ο ξενιστής των πυρηνικών μεμβρανών ενός άγνωστου περαστικού, το ακουσίως φιλόξενο δόκανο μονοκύτταρων οργανισμών που προέρχονται από το βλεννογόνο του αντιπαθητικού προϊσταμένου σου, της ιδιοκτήτριας που σου φωνάζει για το απλήρωτο νοίκι, της θείας Πουλχερίας που έρχεται απρόσκλητη για να της φτιάξεις καφέ.
balanescu quartet - the model
n'joy & perastika
