Ξεσηκώθηκε απ' άκρη σ' άκρη της χώρας, η ελληνική λεβεντιά, θιγόμενη από το κωλοδάχτυλο στο εξώφυλλο γερμανικού εντύπου.Νομίζω ότι το εξώφυλλο του focus είναι από αρκετά έως εντελώς τιμητικό. Και εξηγούμαι. Η επιλογή της Αφροδίτης της Μήλου, υπονοεί, εμμέσως πλην σαφώς, ότι το αριστούργημα αυτό της ελληνιστικής τέχνης ταυτίζεται με τη σημερινή Ελλάδα, πράγμα που ουδείς στη χώρα πιστεύει, πλην ορισμένων ξεμωραμένων, αμόρφωτων, που αποτυγχάνουν ακόμη και στο ρόλο του εξτρεμιστή εθνικιστή.
Το εξώφυλλο - αφορμή, φαίνεται πως ξεσηκώνει σιγά-σιγά μια τάση αναμόχλευσης θεμάτων όπως οι πολεμικές αποζημιώσεις της Γερμανίας, το κατοχικό δάνειο και άλλα τέτοια, που μπορεί να αποτελούν θέμα συζήτησης, πάντως δεν έχουν τύχει σοβαρής αντιμετώπισης μέχρι τώρα, καθώς δεν έχει βρεθεί κυβέρνηση να τα διεκδικήσει. Ευτυχώς! Διότι έτσι και μας κυβερνούσαν πολιτικοί που δεν ένιωθαν υποτελής υπαλληλίσκοι, μπορεί όχι μόνο να τα είχαν διεκδικήσει, αλλά και να τα είχαν πάρει. Οπότε στην περίπτωση εκείνη, θα έσκαγαν τα τρις ευρώ οι Γερμανοί και οι κυβερνώντες αντί να τα δώσουν σε όσους τους είχαν σκοτώσει όλο το σόι, θα τα έκαναν γαρίφαλα στα μπουζούκια και rolex για τα βουτυρόπαιδά τους. Ας μείνει λοιπόν και κάτι να διεκδικήσουν μόνοι τους οι υπήκοοι, μπας και πάψουν να είναι ραγιάδες.
Και κλείνω με τους προ ημερών οδυρμούς τύπου "αποχαιρέτα την Ελλάδα που ήξερες". Εκτός από ένα βροντερό ΕΥΤΥΧΩΣ, θέλω να γράψω και τα εξής. Φαίνεται ότι οι συντάκτες της Ελευθεροτυπίας βρίσκουν την Ελλάδα που ξέρουμε μια χαρά και στενοχωριούνται τώρα που πρέπει να αλλάξει.Γουστάρουν που οι άνθρωποι έχουν στο μυαλό τους μόνο πόσο χαρτί θα μπει στη τσέπη κάθε μήνα, ενώ στριμώχνονται στις ουρές στα εφημερεύοντα νοσοκομεία και βλέπουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα να χάνουν κάθε μέρα την αξιοπρέπειά τους. Όπου μοναχικοί ασθενείς τα κάνουν πάνω τους, αφού δεν υπάρχει επαρκές προσωπικό να τους βάλει μια πάπια. Όπου αν δεν έχεις κάνει μπάζα -κλέβοντας την εφορία- απλά πεθαίνεις κι αν δεν έχεις γνωστό στο νοσοκομείο, σε στέλνουν με τους ορούς και τους καθετήρες σε ιδιωτικό νοσοκομείο για τομογραφίες και τα ρέστα, για να φάνε από τις μίζες.
Γουστάρουν που εξακόσιες χιλιάδες πτυχιούχοι την έχουν κάνει από τη χώρα για να δουλέψουν με αξιοπρέπεια και να κάνουν μια δουλειά που αγαπούν.
Γουστάρουν που στα δημοτικά, τα γυμνάσια, τα λύκεια και τα πανεπιστήμια της χώρας, νέοι άνθρωποι εκπαιδεύονται στην παπαγαλία και τη νέκρωση της σκέψης και της κρίσης, μαθαίνοντας να μισούν το διάβασμα, τα βιβλία, χάνοντας ατελείωτες ώρες απ' τη ζωή τους για το τίποτα.
Δε χαλιούνται και πολύ που εδώ πωλείται και ενοικιάζεται λευκή και χρωματιστή σάρκα σε τιμές ευκαιρίας και τα κέρδη μπορεί να μοιράζονται όργανα της τάξης με ξανθές περούκες, πωλούνται και ενοικιάζονται καθαρίστριες και τα κέρδη φτάνουν μέχρι τη βουλή της Ελλάδας που τόσο στενοχωριούνται γιατί πρέπει να την αποχαιρετήσουν.
Αυτή η Ελλάδα ήταν καιρός να δει τα μούτρα της και να σηκωθεί να φύγει. Στο καλό, στα τσακίδια και ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα
.
