Άλλη μια συζήτηση -δημόσια, από τα social media στην τηλεόραση και πίσω- γέμισε τις ώρες μας με λόγια χωρίς τέλος.
Τοποθετήσεις, ασυναρτησίες και λογοδιάρροια για το τι-και-το-πως ενός κρυόκωλου, χονδροειδούς «αστείου» στον λογαρισμό του twitter μιας αθλήτριας.
Αν εξαιρέσω το κείμενο που «ανέβασε» ο pitsirikos, σε καμία άλλη αναφορά για το θέμα δεν βρήκα την ουσία όλης αυτής της φασαρίας. Ρατσισμός, αποκλεισμός, το δικαίωμα της έκφρασης και γενικώς μια ατέρμονη συζήτηση, σαν θόρυβος.
Θα μου πεις: «και τι θέλεις μαντάμ»; Να μην σχολιάζει το timeline;
Για να πω την αλήθεια: ναι. Θα ήθελα, για μια φορά, το timeline να μην σχολιάσει. Προφανώς, εννοώ να μην σχολιάσει με τέτοια λύσσα. Έγραψε η αθλήτρια ό,τι έγραψε και η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή την απέκλεισε από την αποστολή στην Ολυμπιάδα του Λονδίνου. Τραγωδία.
Απορώ. Είναι όλα λυμένα; Δηλαδή, οι αθλητές, οι αγώνες, μια φιέστα πολλών εκατομμυρίων ευρώ, ίσως και δισεκατομμυρίων, που έχει τόση σχέση με το «Ολυμπιακό Πνεύμα» όση έχω εγώ με τον Δαλάι Λάμα, ο υφέρπων και πανταχού παρών φασισμός, η ντόπα που μετατρέπει ανθρώπους σε μηχανάκια τηλεθέασης και παραγωγής χρήματος...
Όσο ανεχόμαστε το φασισταριό που σέρνεται γύρω μας παντού, αποδεχόμαστε τη μπόχα που αναδύεται από την πόρωση για χρήμα και όσο θεωρητικολογούμε για τη μιζέρια, τόσο «γράφουν» τα κοντέρ. Περνάνε οι μέρες, οι μήνες, τα χρόνια. Μπλα μπλα μπλα... χάλια όλα και μπλα... μπλα... μπλα... μα τίποτα δεν αλλάζει σ’ αυτή τη χώρα... μπλα... μπλα... μπλα!
Τι έκανε, ποιος, γιατί, πότε.
Έχετε παρατηρήσει κάτι γέρους στα χωριά που κάθονται δίπλα-δίπλα και όλη μέρα δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να κουτσομπολεύουν όποιον περάσει από μπροστά τους; Το σημαντικότερο χαρακτηριστικό τους δεν είναι ότι είναι γέροι, είναι το ότι δεν κάνουν κάτι. Δεν έκαναν ποτέ για ό,τι τους ενοχλούσε, για ό,τι τους έκλεψε τη ζωή και τα όνειρά τους. Μόνο μιλάνε.
Α, ναι. Και κάθε 3-4 χρόνια, ψηφίζουν...
Στη φωτό, έργο του Banksy.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου