Οι απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων είναι η υπέρτατη πρεμούρα της τριμερούς κυβέρνησης της χώρας και των υπαλλήλων της τρόικας αυτή την εβδομάδα. Ή απολύετε ή δεν έχει φράγκα, φέρεται να λένε οι κακοί ξένοι στους καλούς ντόπιους.
Κάπως έτσι παρουσιάζεται το θέμα και αφού υπενθυμίσω ότι όλα αυτά που υποτίθεται ότι συζητούνται από πρωίας μέχρι να πέσουν όλοι κάτω από την πολλή διαπραγμάτευση τα έχουμε υπογράψει -στα τέσσερα- από πέρυσι, κοινώς είναι προβλεπόμενες υποχρεώσεις της χώρας στο τρίτο μνημόνιο, προχωρώ στην ουσία.
Το υποθέμα του θέματος που προβάλλεται από τα ΜΜΕ ανηλεώς αφορά στους επίορκους δημόσιους υπαλλήλους. Δηλαδή, εκείνους που ενώ έχουν παραπεμφθεί στα πειθαρχικά συμβούλια με διάφορες κατηγορίες, μερικές εξ αυτών κακουργηματικού χαρακτήρα μάλιστα, έχουν αποδειχτεί ένοχοι, αλλά συνεχίζουν να εργάζονται ή τέλος πάντων να αμείβονται κανονικά.
Σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη αυτοί πρέπει να είναι οι πρώτοι που θα απολυθούν.
Αυτή είναι μια εντελώς λανθασμένη οπτική.
Αυτό που πρέπει να συμβεί είναι το ανάποδο. Οι τίμιοι και ενάρετοι δημόσιοι υπάλληλοι είναι εκείνοι που πρέπει να απολυθούν. Οι επίορκοι, ειδικά όσοι έχουν παραπεμφθεί για απάτες και υπαιξερέσεις πρέπει οπωσδήποτε να παραμείνουν στις υπηρεσίες τους.
Εφόσον πρόκειται για άτομα με αποδεδειγμένες ικανότητες, που κατάφεραν να στήσουν, να οργανώσουν και να εκτελέσουν σχέδια που εκμεταλλεύτηκαν τις αδυναμίες του συστήματος, είναι ακριβώς αυτοί που είναι απαραίτητοι. Έτσι όπως κάνουν και οι μυστικές και άλλες υπηρεσίες στα ξένα. Πιάνει το FBI τον μέγα hacker και αντί να τον πετάξει να σαπίζει στις φυλακές, τον προσλαμβάνει για να προστατευτεί από τους πιο επικίνδυνους hackers.
Όπως πάντα, οι λύσεις είναι απλές, αλλά εμάς μας φάγανε τα στερεότυπα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου