Βρισκόμουν στη διαδρομή από την κουζίνα για το δωμάτιο που διατηρούσα στη δυτική πτέρυγα του σπιτιού και αντελήφθην ότι η μητέρα είχε πιάσει ψιλή κουβεντούλα με άγνωστη επισκέπτρια. Σύντομα προστέθηκε στην παράξενη παρέα και ο πατέρας.
Επιβράδυνα το βήμα, έστησα αυτί και κατάλαβα ότι η επισκέπτρια ήταν νεαρά, που προσπαθούσε να τους πουλήσει κάποιο προϊόν.
Η κοπέλα ψέλλιζε ανυπεράσπιστη "όχι, όχι, ευχαριστώ".
Καθώς αυτή ήταν η φράση που κανονικά θα έπρεπε να ακούω από τη μητέρα και τον πατέρα, με κυρίευσε η περιέργεια και πλησίασα στο χώρο υποδοχής.
Η μητέρα έκρινε ότι το κορίτσι έμοιαζε εξουθενωμένο, ο πατέρας την ρωτούσε εάν θα έχανε χρήματα από την αμοιβή της σε περίπτωση που έκανε ένα μικρό διάλειμμα.
Αντιθέτως με το άγνωστο κορίτσι, εγώ οραματιζόμουν ήδη τα όσα θα ακολουθούσαν και πήρα στρατηγική θέση στο καθιστικό.
Εντός δευτερολέπτων, οι γονείς συνόδευσαν τη νεαρά στο χώρο.
Ακολούθησε βομβαρδισμός ερωτήσεων και ενδιαφέροντος:
Πόσα παίρνει;
Πληρώνεται μόνον όταν πουλήσει ή αρκεί η ενημέρωση των υποψηφίων πελατών;
Θέλει νεράκι και πορτοκαλάδα μόνον ή να της βγάλουν και κάτι πρόχειρο να φάει;
Ήταν προφανές ότι κάτι τέτοιο δεν είχε συμβεί ξανά στη σύντομη καριέρα τής door to door πωλήτριας. Τελικά - ας έκανε κι αλλιώς - υποχώρησε.
Βολεύτηκε στην καρέκλα, ακούμπησε τα ντοσιέ της στο τραπέζι και αφέθηκε στην δροσιά του φυσικού χυμού πορτοκαλιού. Η ειλικρινής περιποίηση νίκησε τις αμφιβολίες της. Οι αρχικές της σκέψεις ότι έπεσε σε σπίτι τρελών χάθηκαν και αφέθηκε στις φροντίδες τους.
Έτσι επιβεβαιώσαμε τα αναμενόμενα, ότι δηλαδή ήταν φοιτήτρια, που ζούσε μόνη στην Αθήνα και εργαζόταν για λίγα χρήματα, καθώς η οικογένειά της ήταν από την επαρχία και το χρήμα δεν έρεε άφθονο και όλα τα σχετικά.
Υποθέτω πως όπου κι αν βρίσκεται σήμερα το κορίτσι εκείνο, θα θυμάται σίγουρα το ζεύγος που την προστάτευσε για λίγο από τον καυτό ήλιο και την ξεκούρασε από το ιουλιάτικο ξεποδάρισμα, δέκα χρόνια πριν.
Ελπίζω κι εύχομαι η καριέρα της να βρίσκεται σε καλύτερο δρόμο απ' ότι το μακρινό εκείνο καλοκαίρι.
Τα θυμήθηκα όλ' αυτά χτες, όταν βρήκα στο γραμματοκιβώτιο φάκελλο, το περιεχόμενο του οποίου διανέμεται πόρτα - πόρτα και........ σώζει ψυχές!
Ουαί Βαβέ Ουατατέ!
