Υπάρχουν αρκετοί τύποι και κάμποσες τύπισσες, των οποίων η ζωή είναι περίεργο ότι δεν έχει γίνει ακόμη ταινία. Και είναι και ορισμένοι, που η ζωή τους δε χωράει με τίποτα σε ταινία, οπότε γι' αυτούς κάποιος πρέπει να γράψει βιβλίο.
Ένας τέτοιος τύπος, μποξέρ, ηθοποιός, τραγουδιστής και dj, άφησε το μάταιο τούτο κόσμο πριν λίγες μέρες, στις 11 Ιανουαρίου. Ο Φρέντι Μακ, που θα διηγόταν με την ίδια άνεση μια ιστορία για τον κολλητό του -τον πρωταθλητή και ολυμπιονίκη μποξέρ Φλόιντ Πάτερσον και τους Ολυμπιακούς αγώνες του '52 στο Ελσίνκι, όπου πήγανε μαζί- ή για το δικό του αριστερό κροσέ και τη διαβολεμένη τεχνική του Μοχάμεντ Άλι.
Αν βρεθεί ο συγγραφέας που θα αποτυπώσει όλα όσα έζησε ο Μακ, θα ήθελα να διαβάσω για τον Ρίτσαρντ Μπάρτον, που γούσταρε το μποξ και έβαλε τον Μακ να παίξει στην ταινία "Κλεοπάτρα" με την Ελίζαμπεθ Τέιλορ και όλες τις λεπτομέρειες για τα όσα του ψιθύριζε την ώρα που την κουβαλούσε στην αρχαία Ρώμη. Όπως επίσης και ιστορίες για τις δεκάδες ραδιοφωνικές ώρες, τις επιλογές του ως dj, μέχρι την τελευταία εκπομπή το Νοέμβριο του '08 στο ραδιοφωνικό σταθμό L107 -from the heart of Scotland- και τη σχέση του με το Μπάρυ Γουάιτ και τους Σεξ πίστολς. Πριν το τέλος του βιβλίου εννοείται πως πρέπει οπωσδήποτε να μάθω ποιος τον βάφτισε "Mr. Superbad".
R.I.P.
ultrafunk - kung fu man
n'joy
