δηλαδή "Αν ζήσεις αρκετά, θα δεις ότι κάθε νίκη μετατρέπεται σε ήττα".
Η φράση της Simon de Beauvoir 'σηκώνει' διαφορετικές ερμηνείες. Κάποιος νευρικός αναγνώστης, που αντιπαθεί την ανεξαρτησία του πνεύματος και το πείσμα της, θα έσπευδε να συμπεράνει ότι αυτή η φράση αφορά απλώς την χαμένη νιότη.
Εγώ πάλι -αν και ποια είμαι εγώ, σάμπως είμαι καμιά;- θα έλεγα ότι αφορά κάθε στράτευση και κάθε δόγμα.
Πιστεύω στην χρησιμότητα της ιδεολογίας, κάνει τους ανθρώπους να μοιάζουν λιγότερο κτήνη. Όμως κατέληξα πως σπανίως παραμένει απλώς ιδεολογία. Συνήθως -καθώς χρησιμοποιείται ως επικάλυψη συμφερόντων και συμπλεγμάτων- καταντάει δόγμα, εμμονή και ιδεοληψία. Στο τέλος, το μόνο που σκέφτονται οι "ιδεολόγοι" είναι πως θα νικήσουν κάποιους άλλους "ιδεολόγους".
Όσο το ανθρώπινο είδος εξελίσσεται, τόσο το 'ανθρώπινο' του είδους δίνει τη θέση του σε κάτι άλλο, αλλόκοτο και επιθετικό. Στο όνομα της 'ανθρώπινης αξιοπρέπειας' συντελούνται αλλεπάλληλα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Συνήθως δε, τα εγκλήματα αυτά δεν στρέφονται κατά της ανθρωπότητας γενικά. Όλως τυχαίως, στοχεύουν τα πιο ανυπεράσπιστα από τα μέλη της. Περιέργως πώς, αυτά τα μέλη συμβαίνει να είναι και τα φτωχότερα.
Οι έξυπνοι και οι διορατικοί γνωρίζουν ότι η 'ανθρώπινη αξιοπρέπεια' χρησιμοποιείται ως δόλωμα. Ο A. Bierce, μέγας εχθρός της υποκρισίας, έγραψε πριν πολλά χρόνια ότι η αξιοπρέπεια δεν είναι παρά "ο καρπός της συνεύρεσης μιας φαλάκρας κι ενός τραπεζικού λογαριασμού".
Φτάνει λοιπόν με τις ιδεολογίες και τα συστήματα. Άνθρωποι εξυπνότεροι και σπουδαιότεροι από εμάς, έπαιξαν τη ζωή τους υπηρετώντας αγαθούς σκοπούς και τους έφαγε η μαρμάγκα. Αν χρειάζεται να νικήσεις και όχι να μονιάσεις, άστο καλύτερα. Η νίκη -αφού η Simon έχει δίκιο- θα εξασφαλίσει την επερχόμενη ήττα σου.
Αναμένοντας το συνειδησιακό άλμα...
Στη φωτό, ένα σαρκαστικό χαμόγελο από έναν τοίχο στο Χαλάνδρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου