Πολύ ενδιαφέροντα τα τελευταία γκάλοπ που μας αραδιάζουν οι εφημερίδες, όπου αποκαλύπτεται πως οι Έλληνες ψηφοφόροι επιστρέφουν στο δικομματισμό. Κι αυτό διότι αποδεικνύεται η αίσθηση του χιούμορ που διαθέτουμε ως λαός. Αφού τα τρελάναμε τα «κόμματα εξουσίας» στην καζούρα, ότι και καλά θα κάνουμε κυβέρνηση το ΣΥΡΙΖΑ, τώρα σοβαρευτήκαμε και επιστρέφουμε στην αγκαλιά του Καταλληλότερου και του δικομματισμού. 
υκαιρίας και θα επενδύσουν τα χρήματα που θα τους δώσουν – πάλι – οι τράπεζες (δηλαδή τα δικά μας λεφτά), χτίζοντας ξενοδοχεία, γήπεδα γκολφ κ.λπ. Δηλαδή τι άλλο φαντάζονταν οι κάτοικοι των περιοχών ότι εννοούσε η κυβέρνηση όταν υποσχόταν ανάπτυξη στην περιφέρεια; Όσοι νέοι απομείνουν στις πυρόπληκτες περιοχές θα προσληφθούν ως υπάλληλοι κι εργάτες στις τουριστικές μονάδες και οι γέροι θα περιφέρονται, κρατώντας γαϊδουράκια ή κανένα αλβανάκι για εγγόνι (αφού οι Έλληνες δεν κάνουμε πια παιδιά) για να προσφέρουν γραφικότητα για τους τουρίστες. Όσοι δε γουστάρουν, μπορούν να αναζητήσουν δουλειά σε κάποιες από τις εταιρίες που θα πωλούνται σε ξένες επιχειρήσεις, αντικαθιστώντας τους βολεμένους προνομιούχους που θα παίρνουν πόδι.
Άλλωστε οι ευκαιρίες απασχόλησης δεν θα λείψουν τα επόμενα χρόνια στην Ελλάδα. Εργάτες στα λιμάνια με μισθούς Ρουμανίας, part-time υπεύθυνοι ραφιών σε αλυσίδες σούπερ μάρκετ, κούριερ στο ιδιωτικοποιημένο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο κ.οκ... όρεξη να ‘χουν.
ώπης», στέρησε το όνειρο από τους νεοέλληνες και τώρα τη νύφη την πληρώνει ο κακόμοιρος ο γιος του. Ως γνωστόν οι πολλές ευθύνες τον κουράζουν τον Έλληνα. Πού να αναλαμβάνεις τώρα την τύχη σου μόνος σου; Κούραση φίλε.
Οπότε σε μερικές δεκαετίες που τη Μακεδονία θα την πάρουν οι Σκοπιανοί, τη Θράκη και τα Δωδεκάνησα οι Τούρκοι, την Ήπειρο η Αλβανία, ενώ η Κρήτη θα αυτοανακηρυχθεί ανεξάρτητη χώρα, δεν θα ‘χουμε να κουμαντάρουμε τόση πολλή χώρα, τις αποφάσεις για τα μεγάλα θέματα θα τις ανακοινώνουν οι εταιρείες με δελτία τύπου που θα δημοσιεύουν οι εφημερίδες και τα κανάλια, οπότε ο σοφός λαός θα μπορεί να ξεκουραστεί επιτέλους από τις σκοτούρες τόσων αιώνων.
Οι φράουλες της Μανωλάδας είναι οι καλύτερες φράουλες της Ελλάδας. Αυτό είναι γνωστό από αρχαιοτάτων χρόνων και δεν έχει καμία ανάγκη η Μανωλάδα να τα γράφουμε εμείς εδώ.Αφού είναι οι καλύτερες, τότε σίγουρα τέτοιες αγοράζουν και η κυρία Μαριάννα Βαρδινογιάννη, η κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου και γενικώς όλα τα εξέχοντα μέλη της υψηλής κοινωνίας, της όμορφης χώρας μας.
Όταν βάζει στο στόμα της μια τέτοια φράουλα η κ. Αγγελοπούλου, της περνάει άραγε από το μυαλό ποια βρωμόχερα την έχουν περισυλλέξει; Διότι με το αχλάδι, ας πούμε, δεν τίθεται τέτοιο θέμα. Το τρώει ξεφλουδισμένο. Με τη φράουλα όμως πώς να αμυνθείς;
Θα μου πεις, τις έχουν πρώτα πλύνει τα δουλικά. Και θα έχεις δίκιο. Αλλά με τι την ξεπλένεις τη φράουλα; Με αμονιαζόλ; Με νεράκι την ξεπλένεις, άντε να προσθέσεις και λίγη σόδα που σκοτώνει κανα βακτηρίδιο.
Κι αν ανάμεσα στους μετανάστες υπάρχει κανένας αντιστασιακός,
που τις κατουράει πρώτα, πριν τις φορτώσει στις καρότσες;
Άσε που αν υπάρχει και κανένας αναρχοκομμουνιστής ανάμεσά τους, μπορεί τις νύχτες να σηκώνεται κρυφά και να αμολάει και τις κουράδες του εκεί που ριζώνει η φράουλα της Μανωλάδας. Και να τον πιάσουν την ώρα του χεσίματος, έτοιμη θα την έχει τη δικαιολογία, αφού τουαλέτες δεν έχουν τα τσαντίρια, φώτα δεν έχει πουθενά, οπότε θα πει ότι βγήκε να τα κάνει στη φύση και μέσ' τον ύπνο του μπερδεύτηκε και τ' αμόλησε πάνω στις φράουλες κατά λάθος.
Σε μια τέτοια περίπτωση, όταν 'σκάνε' τα κρυστάλλινα ποτήρια με τις σαμπάνιες και οι ασημένιοι δίσκοι με τις φράουλες, ας έχει όλη η καλή κοινωνία της υπέροχης χώρας μας υπόψη της ότι μπορεί να τρώει τα σκατά του λούμπεν προλεταριάτου και να της αρέσουν κιόλας!
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Ελεύθερος Τύπος, η υπουργός κινητοποίησε και δυο συναδέλφους της, τον κ. Προκόπη Παυλόπουλο και τον κ. Δημήτρη Αβραμόπουλο και όλοι μαζί αποφάσισαν να δραστηριοποιήσουν τους ελεγκτικούς μηχανισμούς των υπουργείων τους για να παρέμβουν – και όλοι ξέρουμε τι σημαίνει αυτό.
Επίσης η υπουργός εμπνεύστηκε από την περίπτωση Μανωλάδας κι ένα νέο μέτρο. Θα πείσουμε τους μετανάστες - αφού είναι ξένοι, φτωχοί και φουκαράδες και δεν καταλαβαίνουν όσα εμείς οι ντόπιοι, πλούσιοι και ανώτεροι - πως εδώ στην Ελλάδα οι εργαζόμενοι πληρώνουν και τις εισφορές των αφεντικών. Είναι άλλωστε πλήρως αποδεκτό 
από τις κυβερνήσεις που έχουν περάσει τα τελευταία 35 χρόνια, πως στη χώρα μας κανένας εργοδότης δεν έγινε εργοδότης για να πληρώνει, αλλά μόνον για να εισπράττει. Καιρός να το αποδεχτεί και η κοινωνία, με πρώτους τους μετανάστες, που οφείλουν να ενσωματωθούν και όχι μόνον να ζητάνε δουλειά με το γνωστό θράσος που τους χαρακτηρίζει.
Τι; Δεν έχει η Νέα Μανωλάδα εμπόρους λευκής σαρκός; Αίσχος! Ήρθε επιτέλους η ώρα να αποκτήσει. Νισάφι πια με το αθηνοκεντρικό κράτος!
τελείται στην ακριτική Μανωλάδα, το παράδειγμα της περιοχής θα δημιουργήσει το νέο μοντέλο για την απασχόληση και την υγεία στη χώρα. Θα δημιουργηθεί ο όρος «μοντέλο Μανωλάδα», το οποίο θα εφαρμοστεί απαρέγκλιτα στην πατρίδα μας και θα εξαχθεί στην υπόλοιπη Ευρώπη, ως νέος τρόπος αντιμετώπισης των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση σε αυτούς τους τομείς.
Όπως καταλαβαίνετε η Νέα Μανωλάδα θα στηρίξει με το παράδειγμά της τους σχεδιασμούς για την Ελλάδα του μέλλοντος.
εται μόνον για τα μάτια του κόσμου. Για να έχουν οι δημοσιογράφοι να γεμίζουν σελίδες στα έντυπα και ώρες στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων. Που σημαίνει ότι με μια ξεπέτα κάθε 1-2 μέρες καθάρισαν. Όσο για τις συσκέψεις και τις διαβουλεύσεις, ας είναι καλά τα pacman στα κινητά και η τρίλιζα, ενώ και οι "τελίτσες" δεν φεύγουν ποτέ απ' τη μόδα.
Είναι γνωστό ότι σε όσα πανευρωπαϊκά γκάλοπ γίνονται τα τελευταία χρόνια, οι Έλληνες εμφανίζονται ως ο πλέον απαισιόδοξος λαός.
Αν αυτό το συνδυάσουμε με ένα πρόσφατο γκάλοπ, που αφορούσε τη σημασία των περιβαλλοντικών θεμάτων στη ζωή των ευρωπαίων πολιτών, όπου οι Έλληνες εμφανίστηκαν ως οι πιο ευαισθητοποιημένοι όλων, την ίδια ώρα που πετάνε σκουπίδια όπου βρεθούν και ζουν στην πιο βρώμικη πρωτεύουσα της Ευρώπης, είναι εύκολο να συμπεράνουμε ότι εκτός από ευαίσθητοι, συνειδητοποιημένοι πολίτες, είμαστε και αφόρητα φαντασιόπληκτοι. Βασικά ψεύτες.
Για παράδειγμα, ενώ ξέρει πολύ καλά ότι τα οικονομικά του δεν θα βελτιωθούν ποτέ, αγοράζει αυτοκίνητα, δικά του, της γυναίκας του, ένα - τουλάχιστον - για τα παιδιά ή και ένα για κάθε παιδί. Εννοείται ότι όλες οι αγορές γίνονται με «φέσι» στις τράπεζες.
Αγοράζει σπίτι. Κατά προτίμηση νεόδμητο, άρα και ακριβότερο. Δε φαντάζομαι να πιστεύει κανείς ότι όλη αυτή η θάλασσα πολυκατοικιών που ξεφυτρώνουν, στεγάζει πολυεκατομμυριούχους. Μισθοσυντήρητοι είναι οι αγοραστές, με ένα έξτρα «φεσάκι» στις τράπεζες.
Η αγοραστική δύναμη στη χώρα έχει πάει πίσω 25 χρόνια, αλλά οι καταναλωτικές μας συνήθειες καλπάζουν. Το ελληνικό παράδοξο σου λέει ο άλλος. Μα δεν πρόκειται για παράδοξο. Πρόκειται για ψέμα.
Στο οποίο εν πολλοίς οφείλεται και το άλλο μεγάλο παράδοξο, που δεν μπορούν να εξηγήσουν ούτε οι σπουδαιότεροι γιατροί της υφηλίου. Καπνίζουμε σαν φουγάρα, τρώμε σαν γουρούνια, πηγαίνουμε στα γυμναστήρια για 2 βδομάδες και μετά τα παρατάμε, βυθισμένοι σε μια καθημερινότητα γεμάτη στρες, και όμως, ζούμε περισσότερο από τους άλλους Ευρωπαίους.
Και πάλι, δεν πρόκειται για παράδοξο. Απλώς όταν ζεις μια ζωή μέσα στην ψευδαίσθηση, όσα συμβαίνουν γύρω σου, δεν σε αγγίζουν. Τίποτε από όσα κάνουν έναν άνθρωπο να προβληματίζεται δεν ακουμπάει τον Έλληνα. Αδιάβροχος και βαθύτατα σταρχιδιστής, οδεύει προς το μέλλον. Μπορεί να μην κάνει διακοπές ένα μήνα το χρόνο, αλλά τι να τις κάνει. 
Ο εγκέφαλος βρίσκεται σε μόνιμες διακοπές.
Το σύνθημα των τελευταίων τριάντα ετών είναι «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά» πλην όμως με την παρένθεση του ΠΑΣΟΚ επί Ανδρέα Παπανδρέου, μόνον η Δεξιά έχει κυβερνήσει τη χώρα.
Η πιο βαθιά ριζωμένη πεποίθηση των Ελλήνων είναι ότι «έχει ο Θεός». Τώρα βέβαια, αν «έχει ο Θεός», είναι να απορείς γιατί αιώνες τώρα δεν κάνει κάτι για τα παιδάκια στην Αφρική. Αλλά γι’ αυτό υπάρχει η απάντηση του περιούσιου λαού. Εκεί υπάρχει μια μικρή κόντρα με τους Εβραίους, αλλά την ξεπερνάμε γιατί είμαστε μεγαλόκαρδοι και αφήνουμε το Λιακόπουλο να καθαρίσει.
στυχώς για κείνη, είναι σταθερή και δεν προσαρμόζεται στις ανάγκες του Έλληνα. Το ότι για να δεις προκοπή πρέπει να παλέψεις γι’ αυτήν είναι μια στρατόκαυλη, σχεδόν ιμπεριαλιστική άποψη που δεν συνάδει με τον πράο και ειρηνικό χαρακτήρα του Έλληνα. Όσο εκείνος πίνει το φραπέ του, οι κουτόφραγκοι παράγουν ιδέες και αγαθά, που οφείλουν να τα προσκομίσουν στη χώρα για να τα εξετάσουμε και αν κρίνουμε ότι είναι εντάξει, να μας τα κάνουν δώρο, αφού χωρίς εμάς θα βρίσκονταν ακόμα στις σπηλιές να τρώνε βελανίδια.
Και κάπως έτσι η Πρωταπριλιά πρέπει επιτέλους να ανακηρυχτεί ως η 3η εθνική εορτή.
Καλό μήνα και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!
Χαλαρά
