Πέμπτη 14 Ιουνίου 2007
Γιαούρτι
Σκεφτόμουν να ανεβάσω ένα post για τις διαφημίσεις γιαουρτιών, όπου το ύφος των πρωταγωνιστών, όταν δεν είναι οργιακά σαχλό, είναι από πονηρά αινιγματικό έως επιεικώς ηδονικό.
Αναζητώντας σχετικές φωτογραφίες, βρέθηκα να διαβάζω αυτό:
"Οι γιαουρτοκουταλογλείφτες"
Γιαουρτοκουταλογλείφτης/γιαουρτοκουταλογλείφτισσα: Ο/Η πρωταγωνιστών σε διαφήμιση γιαουρτιού (με κρεμώδη υφη, απαλή γεύση, βελούδινη αίσθηση κλπ κλπ), συνήθως διαβιών σε λευκό σπίτι με λευκά τραπεζομάντηλα, λευκούς τοίχους, λευκά έπιπλα και λευκά φωτιστικά (κάθε πότε βάφουν αυτοί; ε;), με λευκά, ξανθά, γαλανομάτικα παιδάκια (ενίοτε είναι και καστανά αλλά απαραίτητα ντυμένα σε λευκό, σιελ ή άλλα παλ χρώματα).
Α, και κοντά στη θάλασσα.
Θάλασσα και γιαούρτι ταιριάζουν σαν χοιρινό με γυψοσανίδα.
Ο πρωταγωνιστών λοιπόν απολαμβάνει τη μία και μοναδική κουταλιά γιαουρτιού του με ύφος που θυμίζει πρωταγωνιστή σε τσόντα όταν η συμπρωταγωνίστρια του δείχνει την αγάπη της "προφορικά".
Αν πρόκειται για πρωταγωνίστρια, είναι ικανή να σε κάνει να πιστέψεις οτι γιαούρτι και γυναικείος οργασμός συνδέονται με κάποιον περίεργο και μυστηριώδη τρόπο.
Αμ το άλλο; Το γιαουρτάκι αποτελεί το μοναδικό περιεχόμενο ολόκληρου του ετήσιου οικογενειακού διαιτολογίου! Χειρότερα από τους Κινέζους, που παρεμπιπτόντως δεν τρωνε μόνο ρύζι. Πρωι, βραδυ, μεσημέρι, απόγευμα, γιαούρτι. Οικογενειακώς. Από τη γιαγιά μέχρι το πιτσιρίκι. Πιό φτηνά θα τους ερχόταν να αγοράσουν το ζωντανό, να το αρμέγουν κιόλας.
Γιορτάζουμε; Τι μπύρες και μεζέδες και αηδίες τώρα...λευκό, αγνό, αφράτο γιαουρτάκι. Από τον κεσέ τον πλαστικό. Οικονομία και στα πλυστικά και θα φύγουν και γρήγορα οι καλεσμένοι να μας αφήσουν στην ησυχία μας.
Πεινάμε; Ενα κρεμώδες γιαουρτάκι θα μας χορτάσει λες και φάγαμε δυο γουρουνόπουλα και τον Οβελίξ μαζί. Αμα πεινάμε πολύ, τρώμε δύο. Κραιπάλες λέμε.
Εχουμε ραντεβού; Γιαουρτάκι. Αμα μας κάνει και καμμια στραβή ο λεγάμενος του το φέρνουμε στη μάπα και γλυτώνουμε και χρονο. Ασε που είναι δύσκολο να σε μεθύσει με γιαούρτι.
Επαγγελματική επιτυχία; Φερνουμε τους φίλους μας και αγοράζουμε μια δωδεκάδα γιαουρτάκια για να έρθουμε στο τσακιρ κέφι τραγουδώντας το "Η μικρή μας αγελάδα γάλα βγάζει στη λιακάδα". Ωπα! Για ζεϊμπέκικο τραγουδάμε όλοι μαζί "Σε βλέπω στο γιαούρτι μου" και στο καπάκι το "Οσο χρειάστηκε να φας ενα γιαούρτι".
Συνολικό βάρος 5μελούς οικογένειας μετά από 1 μήνα μανιογιαουρτοκατανάλωσης: 80 κιλά. Αμα δεν έχουν 3 τουαλέτες στο σπίτι τους ο καθένας μην σώσω να ξαναφάω γιαούρτι.
Τι κόλλημα είναι αυτό πάλι; Χάθηκαν τα αγγουράκια (για να τα τρώνε και να δροσίζονται); Τα καρότα; Τα μαρούλια; Αλλα ξέχασα. Η υστερία του αδυνατίσματος τώρα που θέλουμε οσονούπω να δείξουμε βρεγμένα κορμιά στις παραλίες δεν αφήνει περιθώρια επιλογών.
Καληνύχτα, λευκή, ενωμένη, αρμονική, περιποιημένη, καθαρή, αντικαπνιστική, αντιοινοπνευματική, αποστειρωμένη γιαουρτοοικογένεια. Αύριο φαντάζομαι οτι θα πάρετε πρωϊνο corn flakes με..γιαούρτι. (Μπλιαχ). Αλλα τι λέω; Τι να τα κάνετε τα corn flakes;
Από το giromiro.blogspot.com
Όσο για μένα, νομίζω ότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να καταναλώσεις ένα γιαούρτι :