Κυριακή 17 Ιουνίου 2007

live καλοκαίρι 2007

Όπως σωστά επεσήμανε η φίλη μου η Μ, γίναμε μητρόπολη. Τα live είναι πια τόσο πολλά, ώστε δυσκολεύεσαι να προγραμματίσεις τις διακοπές σου.

Ευτυχώς, ανάμεσα στην κατατονική κατάθλιψη και την έντεχνη ωραιοπάθεια, που θα μας χαρίσουν λαμπρά ονόματα της ελληνικής μουσικής σκηνής, όπως ο Φίλιππος Πλιάτσικας ή ο Γιάννης Κότσιρας, ξεχωρίζουν μερικές μετακλήσεις (τι ωραία λέξη, θυμίζει κατάκλιση) από τα ξένα, οι οποίες υπόσχονται ωραία βράδια. Αρκεί να έχεις βέβαια και τις δικές μου μεταξωτές... τσέπες!

Σας έχω σήμερα ολίγα μουσικά τεμάχια, για να χαρούν τα αυτιά σας.







Στις 28 Ιουνίου, στου Παπάγου, θα εμφανιστεί ο Omar Faruk Tekbilek.
Εδώ το Caspian Winds του Omar.






Στις 2 Ιουλίου, στο Λυκαβηττό, θα παίξουν οι Groove Armada.
Εδώ το At the river, των Groove Armada (φυσικά. ποιανών θα ήταν; των Soula Moula band;)











Στις 3 Ιουλίου, στου Παπάγου, θα εμφανιστεί η Lila Downs.
Εδώ το Cumbia del Mole, στα αγγλικά, από το δίσκο της La Cantina.










Στις 5 Ιουλίου, στο θέατρο Βράχων, οι Ojos de Brujo (= τα μάτια του μάγου).
Εδώ το Ventilaor R-80, από τον προηγούμενο δίσκο τους Bari.









Στις 7 Ιουλίου, στο Ηρώδειο, η Fairuz. Λιβανέζικο must.
Εδώ το Tafan Ayyash, της... θείας Θέκλας.





Από 13 έως 15 Ιουλίου, Jazz on the Hill, στη Χαλκιδική. Μεταξύ άλλων θα παίξει και ο Abdullah Ibrahim. Εδώ το Calypso Minor. Το Jazz on the Hill, διοργανώνεται στο Φεστιβάλ Σάνης, που φέτος κλείνει 15 χρόνια, σε πείσμα κάθε ξεπουρλεμένης επιδοτούμενης μπουρδολογίας, περί έλλειψης "ποιοτικού" κοινού. Άλλωστε, όποιος θέλει, μετά τον Abdullah, πάει και σ' ένα κωλάδικον-μπουζουκλερί να στανιάρει.




Στις 17 Ιουλίου, στο Λυκαβηττό (άντε πάλι ανηφόρες), έρχονται οι B-52's που, όπως διαβεβαίωσαν τους φίλους στο myspace, θα παίξουν και καινούρια τραγούδια.
Εδώ το μνημειώδες Planet Claire, από το ανατριχιαστικά μακρινό 1979.






Στις 25 Ιουλίου (τελευταία μέρα και για Φώτη-Μαρία στον Alpha) live στο Ηρώδειο, η Norah Jones, με το μουσικό γονίδιο του Ravi και τη jazz folk παράδοση των δίσκων της μαμάς στο αίμα της.
Εδώ, το Love me, από το δίσκο The Little Willies. Δεν είχαν τι να κάνουν κι έβγαλαν κι ένα δισκάκι, που έκανε το φίλο μου τον Α. να δακρύσει.











Το ίδιο βράδυ, στο Λυκαβηττό, ξαναέρχεται στην Ελλάδα η Dee Dee Bridgwater κι άντε να διαλέξεις που θα πας.
Εδώ το J'ai deux amours, από τον ομώνυμο δίσκο.





Φυσικά, δεν είναι μόνον αυτά τα ενδιαφέροντα live που... έρχονται. Άφησα απ' έξω το Synch, τους Roots με τον Dj Shadow, τους St. Etienne, το μέγιστο κωλόπαιδο Snoop Dog, για να μη πω για το απόλυτον του George Michael.
Αλλά έτσι είμαι εγώ. Μ' αρέσουν τα δύσκολα... τςςςςς

Njoy!