Μπορεί να θεωρείς πως είσαι ανοιχτόμυαλος άνθρωπος, χωρίς προκαταλήψεις και στεγανά, που λένε και οι πολιτικοί μας άνδρες. Αν όμως φρενάρεις λίγο τη φόρα που έχουν μέσα σου οι βεβαιότητες, με τις οποίες έχεις σφραγίσει ό,τι θεωρείς ταυτότητά σου, μπορεί ξαφνικά να διαπιστώσεις ότι δεν είναι ακριβώς έτσι. Χρειάζεται βέβαια μια κάποια παρατηρητικότητα, λίγη ειλικρίνεια και ψυχραιμία, που θα σε οδηγήσουν στην παραδοχή, χωρίς φόβο και πάθος. Όπως προχθές το βράδυ που έριχνα μια ματιά σε νέες κυκλοφορίες και αρχικά προσπέρασα αδιάφορα το mas achilifunk, μόνο και μόνο επειδή το tag χαρακτήριζε το cd ως “latin”.
Έχοντας περάσει χρόνια καταπίνοντας τόνους από σάλσα και ρούμπες, έχοντας παίξει επιλογές από μακριές λίστες που συμπεριλάμβαναν αλτέρνατιβ φλαμένγκα και ποστ μάμπο, έχοντας χορέψει μέχρι και την πιο τελειωμένη μαλακία στον «απόλυτο ρυθμό του κεφιού», ήρθε κάποια στιγμή που το ξέρασα το latin. Aναμενόμενο θα πεις, έφτασε η μέρα που -όπως όταν μεθύσεις άσχημα με ένα ποτό αποφασίζεις ότι δεν θα το ξαναβάλεις στο στόμα σου- δεν άντεχα άλλο latin. Και με αυτή την απόφαση πορεύτηκα στη συνέχεια, προσπερνώντας αδιάφορα ό,τι θεωρούσα "βεβαιότητα".
Καθώς χάζευα όμως το εξώφυλλο του άλμπουμ, η παρουσία των palov & mishkin σε ένα remix λειτούργησε ως το φρένο στη φόρα των βεβαιοτήτων που έγραψα πριν και... αποκάλυψη! Πρώτον, όλα τα latin δεν είναι ίδια (σώπα!) και δεύτερον, το ότι κάποιος κόλλησε μια ταμπέλα δεν σημαίνει ότι έχει και δίκιο (άντε!!!!). Και έτσι διαπίστωσα ότι τελικά θέλει πολύ επαγρύπνηση για να μη γίνει κανείς δογματικός...
Το καταπληκτικό ni mas ni menos - mantecao y su combo de rumba moderna εδώ.
Το απολαυστικό la flaca – papawa vs palov & mishkin εδώ.
n'joy
